Różne relacje

Łk 2, 41-52

Jak można wywnioskować z tego fragmentu, Jezus już jako dziecko potrafił nawiązywać relacje z rożnymi ludźmi. 

Rodzice zakładali, że znajduje się w tłumie pielgrzymów. Tak więc nie był zapewne stroniącym od innych odludkiem. Nauczyciele w świątyni prowadzili z nim partnerską rozmowę. Wobec tego potrafił "dogadać się" z ówczesną elitą intelektualną. Gdy wrócił z Marią i Józefem, był im poddany. Potrafił więc funkcjonować jako dziecko w rodzinie. A czyniąc postępy w mądrości i będąc w łasce u Boga, potrafił jednak wobec ludzi postępować tak, że był w łasce również u niż u nich...

Bez kontaktu bezpośredniego

Łk 7, 1-10

Może się wydawać, że setnik lekceważy Jezusa. Wszak nie udaje się do Niego osobiście. Jednak okazuje się, że chodzi o coś  zupełnie innego. Setnik wykazuje szacunek i pokorę, a także wie, że Jezus może zrobić cud i bez kontaktu bezpośredniego. 

Najsilniejsze więzy

J 19, 25-27

Od momentu ukrzyżowania Jezusa Jego matka i ulubiony uczeń będą tworzyć rodzinę. 

Bo najtrwalsze więzi to te, które zrodziły się pod krzyżem. A najbliższymi ludźmi są ci, z którymi się przeszło przez doświadczenie krzyża.

Między siłą a motywem

J 3, 13-17

Jeżeli różnica siły, możliwości i władzy między dwoma osobami jest duża, osoba słabsza może się obawiać i stać podejrzliwa. Nie dlatego, że ta silniejsza ma motyw by ją skrzywdzić, ale dlatego, że po prostu dysponuje taką możliwością. Ta zasada relacji międzyludzkich często "projektowana" jest na relację z Bogiem, którego siła, moc, możliwości są nieskończenie większe niż te każdego stworzenia.

Dealerzy informacji cennych

1 Kor 8, 1b-7. 10-13

Zazwyczaj człowiek popisujący się wiedzą o innej osobie nie rozgłasza informacji w celu krzewienia wiedzy. Najczęściej robi to, by samemu urosnąć przy obnażonej małości drugiego lub by zabłysnąć towarzysko i pozyskać status "dealera informacji cennych", za jakie niektórzy ludzie zawsze uważać będą (mniej lub bardziej interesujące) szczegóły z życia innych osób.

Fałszywi (nie tyko) prorocy

Łk 6, 20-26

Schemat działania każdego fałszywego proroka, sposób jego interakcji z otoczeniem, jest zasadniczo podobny: ja wam będę mówić to, co chcecie usłyszeć, wy zaś będziecie mi przyklaskiwać...

Mianowanie ambasadorów

Łk 6, 12-19

Przed "mianowaniem ambasadorów", czyli wyodrębnieniem grupy wysłanników, apostołów, Jezus dokonuje konsultacji. Modląc się przez całą noc konsultuje się z Ojcem.

Bez ogarków

Łk 6, 6-11

Wydaje się, że dla człowieka z uschłą ręką nie byłoby różnicy, gdyby Jezus uzdrowił go dzień później albo też zrobił to po cichu, gdzieś w jakimś kącie. Byłoby to "upieczenie dwóch pieczeni przy jednym ogniu" - uszczęśliwienie chorego oraz zadowolenie (czy raczej nierozdrażnianie) faryzeuszy i uczonych w Piśmie.

A jednak Jezus nie stosuje zasady "Panu Bogu świeczkę i diabłu ogarek". Jego postawa jest jasna, czytelna i niepozostawiająca żadnych wątpliwości.

Cena ochrony

Mt 1, 1-16. 18-23

Józef, człowiek sprawiedliwy, chce ochronić Marię przed zniesławieniem, a zapewne, biorąc pod uwagę realia ówczesnych czasów, także przed śmiercią. Zrobi to nawet za tak wielką cenę, jaką jest Jej utrata.