Łk 12,35-3
Wizja, jaką Jezus roztacza w tej opowieści, jest niesamowita - pan obsługujący tych, którzy na co dzień mu służą. Obraz ten musiał się wydawać tym bardziej nieprawdopodobny w czasach starożytnych. W końcu wtedy sługa był po prostu niewolnikiem, własnością swojego pana, który miał nad nim władzę absolutną, narzędziem mówiącym (instrimentum vocale), które tylko umiejętnością artykułowania słów różniło się od narzędzia milczącego (instrumentum mutum), czyli jakiegokolwiek używanego przedmiotu.
Dlaczego więc pan wracający do domu po uczcie zachowuje się w sposób tak niesamowity? Być może dlatego, że w jego oczach sytuacja też uchodzi za niesamowitą a widok czuwających sług jest tak niecodzienny, ze wprawia go w oszołomienie...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz